Audiodeskrypcja – Wystawa fotograficzna „Współistnienie. Polsko-czeskie spotkania fotograficzne”
Autorzy wystawy: Zbigniew Podsiadło, Katarzyna Łata, Libor Fojtik, David Machac, Karel Cudlin, Marian Siedlaczek, Marian Dembiniok, Konstancja Nowina-Konopka, Janusz Fogler.
Wystawa miała miejsca w czerwcu 2021 w Galerii Fotografii B&B w Bielsku-Białej.
Sala 1
Sala 2
Sala 3
Tekst audiodeskrypcji w formie audio oraz wideo.
Tekst:
AUDIODESKTYPCJA:
Współistnienie. Polsko – czeskie spotkania fotograficzne
Organizator: Fundacja Centrum Fotografii
Partnerzy: Zaolziańskie Towarzystwo Fotograficzne, Muzeum Śląska Cieszyńskiego w Cieszynie
Zadanie publiczne finansowane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych RP w konkursie „Forum Polsko-Czeskie 2021”
Słowo wstępne:
Założeniem projektu jest wzbudzenie trwałego i aktywnego zainteresowania polską oraz czeską kulturą i sztuką fotograficzną na wysokim poziomie.
Projekt ma na celu edukację wizualną oraz wzmocnienie świadomości własnych korzeni oraz różnic i podobieństw między kulturami.
Działania składają się ze spotkań z twórcami polskimi i czeskimi oraz ich prezentacji on-line, jak i polsko-czeskich warsztatów fotograficznych i podsumowującej wystawy stacjonarnej wraz z jej odpowiednikiem wirtualnym, opracowanie i udostępnienie w internecie atrakcyjnych scenariuszy zajęć z dziedziny sztuki fotografii oraz publikację podsumowującego katalogu.
W świecie, gdzie obraz jest wszechobecny i stał się już nowym językiem i środkiem komunikacji międzyludzkiej ważne jest zwrócenie uwagi na jakość (nie ilość) tego obrazu, a zatem edukacja wizualna poprzez zwiększone uczestnictwo w kulturze i sztuce jest tutaj kluczowa, aby ograniczać zalew tandetnym obrazem na rzecz znajomości wysokiego poziomu estetyki.
Nie trzeba udowadniać, że sztuka poprawia jakość życia człowieka i podnosi poziom cywilizacyjny, a sztuka fotografii jest jednym z najbardziej powszechnych mediów, trafiającym do szerokiego kręgu odbiorców i twórców.
Autorami wystaw są:
Karel Cudlin z Czech
Marian Dembiniok z Polski,
Libor Fojtik z Czech
Janusz Fogler z Polski
Katarzyna Łata z Polski
David Machac z Czech
Konstancja Nowina-Konopka z Polski
Zbigniew Podsiadło z Czech
Marian Siedlaczek z Czech.
Wystawa prezentowana jest w Galerii B&B w Bielsku-Białej. Ekspozycja jest zakomponowana w trzech salach.
Sala pierwsza:
W pomieszczeniu znajduje się 9 czarno-białych fotografii autorstwa Zbigniewa Podsiadły oprawionych w czarne passpartout oraz czarne ramy bez szyby. Zdjęcia pochodzą z projektu pt. Prowincja.
Po wejściu na ścianie po prawej stronie znajdują się trzy fotografie rozwieszone w równych odstępach.
Pierwsze zdjęcie, które funkcjonuje także na plakacie promującym wystawę przedstawia centralnie sfotografowaną niemal pustą ulicę na śląsku. Po bokach znajdują się ceglane kamienice. Na środku wyludnionej ulicy spacerują swobodnie trzy psy. Jedynie w oddali widać zarys zaparkowanego samochodu. Z lewej strony, szare niebo przecinają zarysy lamp ulicznych.
Fotografia w środku przedstawia inną ulicę sfotografowaną centralnie. Środkiem przechodzi mężczyzna w czarnym płaszczu z białym kołnierzykiem i czapką na głowie. Przed nim zarys studzienek kanalizacyjnych. Nierówna ulica wybrukowana jest kostką. Ceglane budynki wzdłuż chodnika są do siebie bliźniaczo podobne. Dokładnie na środku obrazu, w miejscu gdzie w perspektywie łączy się horyzont majaczy komin fabrycznego budynku. Niebo jest szare i bez wyrazu.
Ostatnie zdjęcie na tej ścianie ma dynamiczną kompozycję. 1/3 kadru na dole przecina trójkąt ulicy. Na środku stoi starsza kobieta ubrana na czarno, w czarnej chustce na głowie. Patrzy prosto w obiektyw. W prawej ręce trzyma metalową butlę. Wzdłuż ulicy widać rozkopaną, ziemię i glinę, a za nią budynki trzypiętrowych, ceglanych kamienic i garaży. Z lewej strony kadru do wysokości budynku sięga komin. Niebo jest zupełnie szare.
Na kolejnej, prostopadłej ścianie wiszą kolejne cztery zdjęcia w takich samych odstępach.
Zdjęcie pierwsze prezentuje widok na prowincjonalną ulice. Z prawej strony kadru, na pierwszym planie znajduje się mężczyzna siedzący na betonowych schodach do domu. Drzwi za nim zamknięte są na kłódkę. Mężczyzna znajduje się do nas bokiem, wzrok i głowę ma skierowaną w lewa stronę, lekko do tyłu. Na głowie ma kaszkiet, który podkreśla ruch głowy. Spogląda w stronę ulicy, którą człowiek prowadzący rower. Mężczyzna ze składakiem patrzy prosto w obiektyw. Ma włosy sięgające do uszu i łysinę na czole. Rower to składak. W tle, po lewej stronie drogi bez chodnika stoi wóz drzymały a za nim dom z okapem.
Drugie zdjęcie prezentuje scenę rodzajową na wsi w górach. Kompozycja prowadzona jest po skosie, z prawego dolnego rogu do lewego górnego prowadzi linia prymitywnego wozu ciągniętego przez dwa konie. Na wozie leżą worki ze słomą. Stoi na nim mężczyzna dzierżąc w rękach uzdy końskie patrzy w obiektyw. W prawym dolnym rogu znajduje się kobieta w podomce oraz chustce, pcha wóz. Na pierwszym planie po stronie lewej ścieli się łąka, w tle widać góry.
Zdjęcie następne kontynuuje motyw wiejskiej scenerii. Tym razem wóz zaprzęgnięty jest do traktora. Na wozie siedzą trzy osobę skierowane tyłem do nas. Cień wozu pada z prawej strony. Przy drodze stoi dwóch mężczyzn, którzy rozmawiają swobodnie przed płotem. Jeden trzyma rower. Przed nimi na pierwszym planie widzimy ręcznie sklecony stołek z trzema krzywymi nogami zrobiony z nieociosanych pni. W tle drzewa.
Ostatnie zdjęcie na ścianie ukazuje scenę na wiejskim podwórku. Na pierwszym planie po prawej stoi przysadzisty, starszy mężczyzna. Na głowie ma przekrzywiony kaszkiet, patrzy w obiektyw, opiera się o laskę. Obok niego po drugiej stronie kadru stoi wrak samochodu. W tle, pośrodku kadru widzimy konia pijącego z wiadra. Przywiązany jest łańcuchem do belki. Obok stoi i patrzy na niego młody mężczyzna.
Na przeciwległej ścianie znajdują się jeszcze dwie fotografie.
Jedna przedstawia krowę w rowie, zwrócona jest do nas tyłem. Tworzy czarną plamę okalaną słońcem. Patrzy na chłopca jadącego na rowerze z lusterkiem po ulicy w lewym górnym rogu. Fotografia zrobiona jest z perspektywy rowu. Z prawej, górnej strony kadr jest obramowany fragmentem korony drzewa, z lewej krzakami.
Na ostatniej fotografii widzimy znów prowincjonalną drogę pokrytą żwirkiem wychodzącą z prawego dolnego rodu. Na ścieżce dwóch chłopców, jeden w krótkich, drugi w długich spodniach grają w piłkę. Na pierwszym planie po lewej stronie znajduje się metalowy krzyż z małym Jezusem otoczony krzakami. W tle drewniane domy.
SALA 2
Druga sala jest salą przejściową. Są w niej umieszczone prace 3 fotografików.
Po prawej stronie znajduje się instalacja Katarzyny Łaty składająca się z 10 fotografii ułożonych w seriach. Pośrodku znajduje się dyptyk. Po jego zewnętrznych stronach symetrycznie rozmieszczone są serie po 4 fotografie. Wszystkie fotografie są w formacie kwadratowym w białych, kwadratowych ramkach w rozmiarach ……………. . Fotografie są kolażami zdjęć czarno-białych stanowiących tło i nałożonych na nie na środku małych, kolorowych polaroidów.
Pierwsza seria 4 fotografii przedstawia od góry od lewej czarno-białe zdjęcie przestrzeni na nim umieszczone jest zdjęcie natychmiastowe przedstawiające damę pikową.
Zdjęcie obok przedstawia czarno-biały organiczny obiekt na który nałożona jest czarno-biała fotografia rzeźby dłoni.
ZDjęcie poniżej złożone jest z czarno-białej fotografii fragmentu manekina wykadrowanego tak, że po prawej stronie widzimy plastikową rękę, ale głowa jest wykadrowana. Na środku znajduje się polaroid przedstawiający w kolorze fragment rośliny: obciętą łodyżkę z szypułkami po pomidorach.
Obok, na dole widzimy czarno-białe zdjęcie fragmentu skały na którym umieszczone jest zdjęcie starego klucza w kolorze.
Pośrodku kompozycji na ścianie znajduje się dyptyk przedstawiający z prawej zdjęcie rozmazanego czarno-białego lasu jakby w ruchu a na nim polaroid: autoportret – twarz autorki odbitą w liniach papilarnych. Obok czarno-białe zdjęcie fragmentu lekko wzburzonej wody a na niej zdjęcie przedstawiające gładki patyk z jedną gałązką rozwidlający się lekko z lewej strony.
Kompozycję zamyka seria 4 zdjęć po lewej stronie ściany.
Na górze po prawej zdjęcie przedstawiające czarno białą zaśnieżoną powierzchnię a w prawym górnym rogu zaśnieżony pojemnik z którego wystają suche badyle. W środku znajduje się zdjęcie polaroid przedstawiające w kolorze mechanizm z kolistymi trybikami.
Obok mamy czarno białe zdjęcie egzotycznego ogrodu z papużką na którym umieszczony jest polaroid przedstawiający zdjęcie grafiki kobiety pomalowanej w kolorowe wzory.
Poniżej znajduje się czarno biała przestrzeń miejska sfotografowana z góry. Na zdjęciu ludzie jeżdżą na łyżwach, w tle budynki wieżowców. Na środku zdjęcia polaroid z kolorowym, czerwonym jabłkiem.
Obok czarno-białe zdjęcie fragmentów ciał plastikowych manekinów a na nim polaroid przedstawiający rozebrany mechanizm zegarka.
Ściana po prawej stronie za przejściem należy do Janusza Foglera. Janusz Fogler prezentuje fragmenty bardzo różnych serii zdjęć. Zdjęcia oprawione są w kremowe passparteut i czarne ramy. Pierwsze przedstawia scenę – piknik. Na pierwszym planie znajduje się koc z jedzeniem, na nim butelka po brandy, nonszalancko rozłożone patyki do szaszłyków, niedojedzone mięso, chleb, puste szklanki zaś w prawym górnym rogu widać leżącego mężczyznę bez koszulki. Kadr ucięty jest na wysokości jego nosa. Na palcu ma sygnet i ujęty jest w trakcie wkładania do ust fragmentu jedzenia więc ma otwarte usta i wyciągnięty język.
Kolejne dwa zdjęcia prezentują fragment szarej powierzchni z malowniczą szczeliną biegnącą od góry i rozgałęziająca się ku dołowi.
Zaraz obok zdjęcie błękitnego morza. Po prawej stronie znajduje się fala sugerująca, że zdjęcie jest robione z łodzi, która ją wywołała. Niebo zlewa się z kolorem morza. Horyzont jest lekko zarysowany krawędzią gór.
Kolejne trzy zdjęcia przedstawiają martwą naturę uchwycona na miejskich straganach. Zdjęcia powieszone są jedno pod drugim. Zdjęcie na górze przedstawia owoce i warzywa zza zaparowanej szyby. Na górze kompozycja przedstawia bujną zieleń sałat, na dole ziemiste kolory warzyw i dorodnego arbuza.
Zdjęcie poniżej przedstawia na środku dorodne , czerwone pomidory w koszyku, otoczone bakłażanami i cebulami wokół. Na górze znów bujna, zielona roślinność. Wszystko przedstawione jest za szybą.
Zdjęcie dopełniające tej kompozycji to portret dziewczynki na tarasie. Dziewczynka wyciąga język i liże drewnianą barierkę. Ubrana jest w bordowy płaszcz i robiona na drutach białą czapkę. W tle dymiące kominy i wysuszona trawa mieniąca się w słońcu na złoto.
Ściana przeciwległą do projektu Katarzyny Łaty prezentuje kolejne trzy zdjęcia Janusza Foglera. Tym razem są to kolorowe abstrakcje. Oprawione są w białe passpartout i białe ramy. Pierwsze to malinowy róż z lekką żółtą plamą pośrodku. Kolejne prezentuje cyjanową nieostrą plamę, kolejne to łagodna zieleń w układzie pionowym.
Ściana kolejna to koncertowe zdjęcia Mariana Siedlaczka w formacie kwadratowym, czarno białe, z białym passpartout oraz czarną ramką.
Wszystkie zdjęcia są portretami muzyków. Pierwsze przedstawia portret mężczyzny. Jego głowa wchodzi w kadr z prawej strony. Mężczyzna jest ukazany z profilu. Ma otwarte usta – śpiewa z wielką ekspresją.
Kolejne zdjęcie to również mężczyzna z profilu z prawej strony kadru. W ręce trzyma instrument. Drugą ręką dotyka się po twarzy. Ma zamknięte oczy.
Trzecie zdjęcie z serii to bliski portret kobiety w bujnych lokach pochylającej głowę nad mikrofonem i obejmującej go dłońmi. Na ręce ma bransoletkę z napisem LOVE a na ręce duży kryształowy pierścionek. Ma zamknięte oczy.
Czwarte zdjęcie przedstawia mężczyznę trzymającego gitarę, która zasłania mu jedno oko. Drugie patrzy prosto w obiektyw. Muzyk ma na głowie czapeczkę.
Ostatnie zdjęcie to portret saksofonisty. Jest odwrócony tyłem. Widzimy jego tłum, fragment instrumentu oraz fragment ogolonej głowy. Mężczyzna ma na sobie marynarkę w drobne paseczki.
SALA 3
Jest to największa sala, w której znajdują się prace 5 artystów.
Pierwsza ściana podzielona jest na pół. W pierwszej połowie wystawione są zdjęcia autorstwa Karela Cudlina. Zdjęcia oprawione są w kremowe passpartout oraz czarne ramy. Wszystkie zdjęcia Cudlina są czarno-białe.
Pierwsze zdjęcie przedstawia stację kolejową w Milowicach. Na pierwszym planie znajdują się tory i peron, na którym stoi fotograf. Na peronie przed nami w lewo maszerują żołnierze. Niosą ze sobą stołki i inny dobytek. Spoglądają w stronę fotografa, niektórzy machają mu. Za nimi widzimy budynek dworca.
Kolejne zdjęcia wystawione w w serii czterech. Wszystkie przedstawiają grupy żołnierzy. Na pierwszym z góry mężczyzna po prawej stoi na rowerze, okok niego o ścianę opiera się kolejny mężczyzna w mundurze. Przed nimi kolejna dwójka leży skulona w drewnianej skrzyni.
Zdjęcie obok przedstawia mężczyzn w czasie wypoczynku. Siedzą w sali razem na podłodze oparci o swoje plecaki. Jest ich czworo. Jeden z nich w pozie półleżącej trzyma zamyślony gitarę i na niej gra. Inni są zasłuchani. Jeden trzyma w ręce papierosa. Pozostali opierają się na rękach i patrzą w niewiadomym kierunku.
Zdjęcie poniżej to zdjęcie żołnierzy w pociągu. Kompozycja jest centralna i pokazuje siedzenia z jednej i drugiej strony, z góry. Po obu stronach siedzą umundurowani mężczyźni. Jedni się przytulają. Pozostali siedzą zamyśleni nie patrząc w obiektyw.
Zdjęcie obok przedstawia mężczyznę zaciągającego się papierosem w zrujnowanym pomieszczeniu wyglądającym jak dawne kino. Podłoga jest do połowy zdjęta. W tle walają się krzesła i obrazy. Mężczyzna siedzi w rozkroku na fotelu i pali.
Zdjęcie obok przedstawia zbiorowy, bardzo bliski portret tych samych mężczyzn. Kompozycja jest dynamiczna. Z prawej wchodzi w kadr lekko rozmazana twarz jednego mężczyzny, za nim na wysokości ramienia w bok patrzy kolejny z czapeczką wojskową na głowie. Za nim, na wysokości pierwszego widzimy sylwetkę kolejnego młodego żołnierza patrzącego w bok. Za nimi widać głowy innych mężczyzn.
Kolejne dwie prace należą do Mariana Dembinioka. Pierwsza przedstawia ścianę sfotografowaną wprost. Na ścianie widnieje napis: Po co żyjesz? Zdjęcie jest czarno-białe.
Kolejne dwa zdjęcia tworzą dyptyk. Pierwsze przedstawia płot na którym zawieszone są sztuczne, zabawkowe zwierzęta. Dopiero po chwili zauważamy, że mają metki z ceną. Drugie to zdjęcie ruin, architektury wykonane w nocy, z perspektywy żabiej.
Na prostopadłej ścianie prezentowane są fotografie Libora Fojtika. Są to zdjęcia reportażowe, wszystkie w kolorze. Prezentują absurdalne sytuacje z życia społecznego. Oprawione są w drewniane ramy. Pierwsze zdjęcie prezentuje mężczyznę w żółtym, gumowym kombinezonie, który podchodzi ostrożnie do leżącej na chodniku kukły. Kukła jest popiersiem i leży obok otwartej skórzanej torby. Scena sfotografowana jest.w słońcu. Osoba w kombinezonie rzuca cień.
Następne zdjęcie przedstawia zawody królików. Zdjęcie zrobione jest z lampą błyskową, od dołu. Z lewej strony w kadrze przeskakuje przeszkodę wielki królik, za nim stoi dziewczynka. W tle, w pewnej odległości kibice.
Zdjęcie przedstawia chodnik i mur. Na murze zawieszony jest obraz dziewczynki w czerwonej sukience z karabinem. Obok, z lewej strony przechodzi kobieta w czerwonym płaszczu i czarnych rajstopach łudząco przypominając obraz.
Dwa zdjęcia pod sobą. Jedno prezentuje fragment głowy czerwonego, plastikowego byka na pierwszym planie z góry. Przed nim grono ludzi. Zdjęcie wykonane jest zza byka i sugeruje, że ludzie przyszli go oglądać.
Pod tym zdjęciem znajduje się fotografia sceny obrzuconej jajkami i innymi organicznymi odpadami. Po bokach sceny znajdują się przewrócone monitory ub głośniki. Na środku stoi kobieta z mikrofonem.
Kolejne zdjęcie jest zdjęciem z boiska. Mężczyzna w pomarańczowej koszulce siedzi zrezygnowany na murawie opierając się o płot. Mijają go nogi piłkarza w wysokich, czarnych skarpetach.
Portret mężczyzny pomiędzy dwoma podróżami, wykonany lampą błyskowa. Mężczyzna ukazany jest z profilu, stoi na tle poroża, co sprawia, że wygląda jakby jemy wyrastały rogi z kapelusza.
Kolejna fotografia przedstawia fragmenty całego manekina ułożonego na podeście. Części leżą w nieładzie. Obok przechodzi biały pies na smyczy.
Pod spodem prezentowane jest zdjęcie z oficjalnego wydarzenia w trakcie przygotowań. Mężczyzna w wyjściowym garniturze odkurza czerwony dywan mini odkurzaczem, obok głośnika stoi uśmiechnięta kobieta. W tle miasto.
Na prostopadłej ścianie widzimy prace Konstancji Nowiny Konopki. Prace należą do cyklu Bóg, honor, ojczyzna i morze. Zdjęcia są czarno białe w czarnych ramach.
Pierwsze zdjęcie prezentuje popiersie mężczyzny fotografowanego lekko od dołu. Mężczyzna ma w rękach napiętą gumę i prezentuje swoje mięśnie. Patrzy z lekkim uśmiechem w obiektyw.
Zdjęcie w środku prezentuje osobę w płaszczu w panterkę zasłaniającą się żelazną kwadratową maską. Tło stworzone jest ze spiętych ze sobą kartonów, przecięte jest taśmami izolacyjnymi i folią.
Seria 4 zdjęć prezentuje:
- Dziecko zamknięte w plastikowej, przezroczystej kuli po prawej stronie kadru. Ręce ma oparte o przezroczyste ściany.
- Mężczyznę sfotografowanego na tle pisuarów w miejskiej toalecie z napisem na koszulce 2012 in 2012
- Mężczyznę sprzedającego balony z helem w stroju Spidermana, schowanego do połowy za balonami. Wystaje tylko połowa jego twarzy.
- Dwa psy- wilczury na smyczy, które rzucają się na siebie z rozwartymi kłami.
Na ostatniej ścianie prezentowane są prace Davida Mahacza. To cykl 7 kolorowych fotografii w formacie kwadratu oprawionych w białe passpartout oraz czarną ramę. Zdjęcia pochodzą z cyklu działkowcy i wszystkie prezentują dokumentalne portrety działkowców na swoich posesjach, przy domkach nie większych niż 20m2. Wszystkie zdjęcia robione są w słoneczną pogodę.
Pierwsze zdjęcie przedstawia kobietę w długiej, letniej sukience w szerokie pasy. Na głowie ma białą opaskę, na twarzy białe okulary. Szeroko się uśmiecha, jedną rękę opiera o biodro, drugą o leżak w biało zielone pasy. Pozuje do zdjęcia. Przed nią beczka na wodę, za nią mały, skromy, drewniany domek.
Na kolejnym zdjęciu na pierwszym planie widzimy okrągłe, małe oczko wodne otoczone kamieniami i ziemią. Za nim kobieta siedzi na ławie zrobionej z palet, za nią trójkątny maleńki domek pokryty czerwoną blachą.
Kolejne zdjęcie przedstawia kobietę przy piętrowych skrzyniach z kwiatami. Za nią domek złożony z blachy falistej. Nad działkami, z lewej do prawej części obrazu przechodzi górą droga. (Estakada?)
Zdjęcie polowej przedstawia parę młodych ludzi przed swoim drewnianym domkiem. Obejmują się i opierają o narzędzia: łopatę i grabie.
Poniżej na zdjęciu lewy dolny róg wypełniają trawy, zaraz za nimi, na kocu leży na plecach młoda dziewczyna. Czyta książkę w okularach przeciwsłonecznych. Za nią plastikowy stół i złożone przy nim plastikowe krzesła. Mały, kwadratowy domek z zamkniętymi okiennicami i nieco mniejszy wychodek. O domek oparty jest dziurawy leżak.
Obok, po prawej stronie kobieta z intensywnie rudymi, długimi włosami stoi na pierwszym planie bokiem i podniesioną ręką dotyka gałęzi swoich drzew. Stoi na gładko przystrzyżonym trawniku. Za nią dorodne, okrągłe krzaki, na dalszym planie wyplewiona grządka, a za nią biały domek. W tle majaczy blok.
Ostatnie zdjęcie z cyklu prezentuje mężczyznę stojącego na tle swojej przeszklonej do połowy oranżerii pełnej kaktusów.. Mężczyzna ubrany jest w niebieskie, robocze ogrodniczki, na głowie ma czapeczkę. Ręce ma spuszczone wzdłuż ciała, patrzy w obiektyw. Na pierwszym planie przed nim znajdują się wysokie trawy. Za oranżeria, w tle wysokie boki na tle niebieskiego nieba.
